تنبلی چشم: نشانه ها و علائم آن

تنبلی چشم

تنبلی چشم اصولا در دوران کودکی رخ می دهد و موجب کاهش دید در افراد می شود. این بیماری به طور معمول قبل از سن مدرسه در کودک نمایان می شود و در بیشتر موارد توسط والدین، معلمان و یا پزشک کشف می‌شود.

گاهی اوقات نیز این امکان وجود دارد که خود کودک از ضعف بینایی، خستگی چشم و یا سردرد شکایت داشته باشد اما در اغلب موارد کودک شکایتی ندارد و ممکن است علائم بیماری های مسبب تنبلی چشم نظیر انحراف چشم و کدورت های مسیر بینایی مثل آب مروارید و کدورت قرنیه منجر به تشخیص شوند به همین دلیل است  که اطرافیان کودک حتما باید به وضعیت دید آنها دقت داشته باشند.

این بیماری چشمی اصولاً در کودکان بین یک تا سه سال رخ می دهد و همه چیز را تار و نادرست می بیند از همین رو بسیاری از خانواده ها متوجه مشکلات فرزند خود نخواهند شد و ممکن است به صورت جدی درمان این بیماری چشمی را پیگیری نکنند. هرچه پروسه تشخیص و درمان عقب بی افتد، مقدار دید کمتری از فرد باز می گردد و حتی در بعضی مواقع تاری دید و عدم وضوح بینایی در افراد همیشگی می شود.

بهترین زمان درمان تنبلی چشم بین یک تا سه سال می باشد. در این دوران نیازی به درمان سخت و یا عمل جراحی نمی باشد بلکه فقط با بستن چشم سالم و کار کشیدن از چشم تنبل می توان عضلات آن را تقویت کرده و به سلامتش کمک کرد. در واقع پس از پنج سالگی، هر چه درمان چشم تنبل بیشتر به عقب بی افتد، احتمال به دست آوردن بینایی كامل كمتر می‌شود، به طوری كه پس از هفت تا ده سالگی، درمان هیچ تاثیری در بینایی نخواهد داشت.

عوامل ایجاد کننده تنبلی چشم

در نزدیک بین، دوربینی و آستیگمات، اگر دید هر دو چشم بسیار کم باشد، هر دو چشم و اگر تفاوت بین آنها زیاد باشد، چشم ضعیف تر نمی‌تواند تصویر واضحی از اشیاء دریافت کند و دچار تنبلی می‌شود.

کودکان کم سن و سال، با مشاهده و درک اشیاء نزدیک، بیش از اشیاء دور سر و کار دارند. اگر یک چشم نزدیک بین و دیگری دوربین باشد، کودک چشم نزدیک بین را برای بینایی ترجیح می‌دهد، بنابرین چشم دوربین مورد استفاده قرار می‌گیرد و تنبلی پیدا می‌کند.

اشکالات مادرزادی در ساختمان چشم، مانند آب مروارید و پایین افتادگی پلک باعث می‌شود که چشم نتواند تصویر واضحی از اشیاء دریافت کند و بتدریج دچار تنبلی شود.

نشانه‌ها و علائم تنبلی چشم عبارتند از:

_ چشمی که به سمت داخل یا خارج انحراف دارد
_ چشم‌هایی که به نظر هماهنگ کار نمی‌کنند
_ دید عمقی ضعیف
_ دوبینی یا بستن یکی از چشم‌ها
_ کج کردن سر
_ نتایج غیرعادی در معاینات بینایی
_ گاهی اوقات، تنبلی چشم، بدون معاینه مشخص نمی‌شود پس به هیچ وجه معاینه های دوره ای برای کودکان را پشت گوش نندازیم.

درمان:

درمان تنبلی چشم، معمولاً بصورت بستن چشم سالم و وادار کردن مغز به دیدن با چشم تنبل است. این درمان ممکن است هفته‌ها و یا حتی ماه ها طول بکشد که البته چشم سالم باید به تناوب باز شود. در مواردی که تنبلی ناشی از عیوب انکساری است تجویز عینک یا لنز سبب وضوح تصویر در چشم معیوب و درمان تنبلی خواهد شد.
مواردی نیز که تنبلی ناشی از انحراف چشم است با جراحی و اصلاح انحراف قابل درمان است. نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که مسیرهای بینایی تا سنین 8 تا 10 سالگی تکامل می‌یابند و درمان این بیماری بعد از این سنین امکان پذیر نیست. بنابراین در صورتیکه چشم تنبل در سنین پایین درمان نشود بعد از سن 10 سالگی در اکثر موارد هیچ درمانی نخواهد داشت و ممکن است منجر به از دست رفتن شدید دید در یک چشم شود.

 

بازدیدها: 60

ارسال یک پاسخ